Λίγο πριν φύγω..

Νομίζω ανέκαθεν είχα τάσεις φυγής. Τα τελευταία χρόνια βασανίζει το μυαλό μου μία και δυστυχώς όχι μοναδική σκέψη,να φύγω. Όχι δεν εννοώ να πάω για περπάτημα,να πάω διακοπές,να πάω σε χωριό,εξοχικό κ.τ.λ. Εννοώ να αφήσω κάθε είδους υποχρέωση στην Αθήνα και έχοντας στην τσέπη μόνο το εισιτήριο απλά να μπω στο τρένο(δεδομένης και της λατρείας μου να ταξιδεύω μεγάλες αποστάσεις με τρένα)  με προορισμό τον πρώτο που θα  ηχήσει καλύτερα στα αυτιά μου. Μέχρι στιγμής όμως η σκέψη μένει σκέψη και εγώ βρίσκομαι ακόμη στην πολυαγαπημένη μου Αθήνα.Έχω την εντύπωση πως κάθε φορά που λέω να φύγω,ως δια μαγείας μία φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μου μου υπενθυμίζει συνεχώς όσα με κρατούν εδώ. Τα βάζω λοιπόν κάτω,τα ζυγίζω και ωσάν λογικός άνθρωπος που είμαι (λέμε τώρα) καταλήγω να μετρώ τις δυσκολίες που θα συναντήσω εάν φύγω και όπως είναι φυσικό υπερτερούν της (έμφυτης νομίζω) προδιάθεσης μου να εξαφανιστώ. Αυτό όμως που έχω εν τέλει  διαπιστώσει είναι πως το επιχείρημα κατά το οποίο μπορείς να φύγεις αργότερα όταν πλέον οι υποχρεώσεις θα είναι λιγότερες ,όταν πλέον δεν θα σε κρατά κάτι ,όταν η φυγή σου δεν θα επηρεάζει κανέναν ,δεν υφίσταται.Πάντα θα υπάρχει κάτι το οποίο θα σε δεσμεύει και θα αποτελεί κίνητρο για να μείνεις,πάντα θα πρέπει κάτι να αποχωριστείς και πάντα σε κάποιους θα λείψεις (είτε το γνωρίζεις ,είτε όχι).Θεωρώ ίσως πως ακόμη και η ιδέα του ότι θα αποτελούμε νοσταλγία ορισμένων  (συγκεκριμένων  και μη) μας γοητεύει.  Το θέμα είναι εάν αντέχεις να αποχωριστείς την σιγουριά και την ηρεμία σου και να κινηθείς προς το άγνωστο. Εδώ που τα λέμε ,στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα ήρεμη και σίγουρη δεν την λες την ζωή των περισσοτέρων από εμάς,οπότε τι είχες ,τι έχασες;Νομίζω μάλιστα πως τάσεις φυγής έχει κάθε άνθρωπος που αρέσκεται στις αλλαγές.. Το ενδεχόμενο να βρεθείς σε ένα τόπο που δεν γνωρίζεις κανέναν και δεν σε γνωρίζει κανείς ,σε έναν τόπο που δεν σε έχει απογοητεύσει (ακόμη βεβαίως), σε έναν τόπο γεμάτο ευκαιρίες εκ των οποίων δεν έχεις ακόμη αρπάξει καμία,σε έναν τόπο που θα σου δίνει μια (έστω και ψευδή) αίσθηση ελευθερίας..είναι δελεαστικότατo ..